Back to life, back to reality.....

Bij aankomst op Schiphol op 11 mei werden we opgewacht door een heel ontvangstcomité! Familie en vrienden hadden vrij genomen om ons weer in de armen te nemen! Zenuwachtig stonden we bij de bagageband te wachten op onze backpacks. Gevoelsmatig waren dit de langste minuten van onze reis…

Maar… eindelijk gingen de deuren open en zagen we de o zo bekende en vertrouwde gezichten weer van onze dierbaren! Geweldig om hen weer te zien! We maakten kennis met ons neefje Bent, die in het echt nog mooier en leuker was dan op de foto’s en film!

En zoals beloofd stonden Henk en Gabrielle op ons te wachten met een frikandel speciaal! Natuurlijk hebben we meer culinaire gerechten gemist tijdens de reis, maar die frikandel speciaal smaakte op dat moment beter dan een gerecht van een Michelin Chef :)

Bij thuiskomst bleken de buren de vlag voor ons uitgehangen te hebben! Ons huis was versierd en het was heerlijk om weer in onze eigen, vertrouwde woonkamer te staan. We maakten een rondje door het huis om te zien hoe het ook al weer was.

De volgende dag gaven we gelijk een groot feest! We hebben iedereen zo lang gemist en wilden geen dag langer meer wachten om hen te zien! Het was een hele gezellige avond, geweldig om iedereen te zien. Uiteraard moeten er nog veel meer afspraken gemaakt worden om weer uitgebreid bij te kletsen, maar dat is absoluut geen opgave :)

In de weken die volgden hebben we veel meegemaakt: we kregen allebei onze baan weer terug en op 1 juni trokken we onze nette kleding weer aan om aan de slag te gaan, we hebben veel afspraken gehad met vrienden en familie en al een paar keer opgepast op kleine Bent. We hebben een paar sterfgevallen meegemaakt, maar ook een paar nieuwe wereldbewoners verwelkomd.

Veel tijd om eens rustig onze reis te overdenken hebben we nog niet gehad. Van de ene rollercoaster kwamen we gelijk weer in de volgende terecht. Maar we kunnen wel stellen dat we nu weer gewend zijn aan ons eigen landje. We genieten met volle teugen van de weilanden, tijdens het hardlopen, genieten van de oude gebouwen en de grachten van Haarlem en Amsterdam, hebben een schoon bed, een schone douche en voelen ons echt thuis!

Uiteraard zijn er ook de ergernissen in Nederland: de klagende mensen, mensen die voordringen, het gehaaste karakter van de medemens en het klimaat. Op die momenten denken wij met weemoed terug aan de lieve mensen in de arme Zuid Amerikaanse landen, die weinig hebben, maar gelukkiger zijn dat de gemiddelde Nederlander, of aan de mensen in Azië, die nooit haast hebben en innerlijke rust hebben, maar toch meer werk verzetten dan wij, of aan de dagen in Australië, waar het in de schaduw 48 graden was.

We zijn gelukkige mensen, hebben genoten van onze wereldreis en nu genieten we weer van ons eigen land. We zullen altijd blijven reizen, hebben inmiddels alweer wat nieuwe bestemmingen op ons verlanglijstje staan, maar zo lang van onze familie en vrienden verwijderd, dat zullen we niet meer doen!

Enne… de meest belangrijkste les van onze reis is toch vooral: Celebrate Life!